کاشف داروی انسولین که بود


Frederick Banting
(November 14, 1891 – February 21, 1941)

کاشف داروی انسولین که بود انسولین داروی معالجه بیماری دیابت یا قند است.
شخصی که به این بیماری مبتلاست در ترکیبات شیمیایی مزاج او اختلالاتی رخ می دهد و مانع آن می شود که نشاسته و قند تولید انرژی کند.
غده بزرگی به نام لوزالمعده در بدن وجود دارد که ماده ای به نام انسولین تولید می کند که بدن برای مصرف نشاسته و قند به آن نیاز دارد.
بدن شخصی که مبتلا به بیماری دیابت است به مقدار کافی انسولین تولید نمی کند یا اگر هم تولید می کند نمی تواند آن را مصرف کند.
اگر به این بیماری توجهی نشود و بدون معالجه بماند شخص مبتلا دچار تشنگی شدید یا از وزن بدن او کاسته می شود و با احساس ضعف شدید عاقبت به حال اغما می افتد.
پزشکان از مدتی پیش به این مسئله پی بردند کسی که مبتلا به بیماری دیابت است نمی تواند قند موجود در بدن خود را به مصرف برساند و مسئله عمده این است که چگونه ماده انسولین به بدن بیمار رسانده شود، در این مورد دانشمندان راه حلی یافتند و آن هم گرفتن انسولین از لوزالمعده حیوانات سالم بود که هیچ کس موفق نشد در این کار توفیقی به دست آورد.
قرعه این فال به نام پزشک و دانشمند کانادایی به نام »فردریک بنتینگ« درآمد که در سال 1891 در ایالت اونتاریو متولد شده بود، وی یک روز هنگام تدریس درباره لوزالمعده در دانشگاه اونتاریو ناگهان دریافت که تهیه انسولین امکان پذیر است.
سپس برای تحقق این امر نزد مدیر آزمایشگاه بزرگ دانشگاه رفته و از او کمک خواست و او نیز موافقت کرد که آزمایشگاه را به مدت چند هفته در اختیار او بگذارد.
این شخص عاقبت موفق شد اولین بار انسولین را از لوزالمعده یک سگ به دست آورد و در سال 1922 همین ماده را به جوان بیماری که بخاطر مرض قند همه از او قطع امید کرده بودند تزریق کرد و بلافاصله علائم بهبود در او پیدا شد.
پس از آن به عده دیگری از بیماران دیابتی انسولین تزریق کرد و همه آن ها بهبود یافتند و به این ترتیب گام بسیار مهمی در تاریخ پزشکی برداشته شد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد